Teevee

Vandaag is voorlopig de laatste aflevering van Gilmore Girls. Jammer! Welke zichzelf respecterende vrouw straks niet thuis achter de buis zit, moet wel een hele goede reden hebben! Gelukkig gaat volgende week Desperate Housewives weer verder, hoezee! Samen met Grey's Anatomy blijft de dinsdagavond dus een echte girls-night. Ook de vrijdag wordt samen met Medium weer interessant omdat Lost weer verder gaat. En op zondag kan vanaf deze week de tv ook weer aan, want Peking Express! Jammer genoeg ben ik juist deze vrijdag en zondag niet thuis, dus de videorecorder van Zus is deze week mijn beste vriend. Luv Joe Viedieooreekoordur!

(On)gezond

Vrijdag kreeg ik het in mijn bol. Ik voelde me ongezond. Mijn enige lichaamsbeweging tegenwoordig is namelijk op de fiets naar het station, een stukje wandelen van het station naar m'n stage, de trap omhoog naar de afdeling en dat alles nog een keer in omgekeerde volgorde.

Dus ik vond dat ik aan de wandel moest. Helaas kon ik pas een date regelen voor zondag. Want hoe gezond een stuk lopen ook is, het moet wel gezellig blijven. Van de drieeneenhalf uur die we buiten waren, hebben we meer dan een uur op het terras gezeten. Ja, mijn wandelmaatjes begrijpen mij.

Stageweek 4

Dinsdag
Toch nog een beetje ziek.

Woensdag
Ook nu ben ik eigenlijk nog een beeje brak, maar ik ben het thuiszitten zat, ik wil wat dóen. Met rode wangen zit ik achter mijn bureau. Ik neem de stapel beauty spam door en lees een artikel over verliefdheid. Daar moet ik namelijk een stuk over schrijven; 'Is hij de ware?'. Ik ben geen ware, ik ben een gare (halve). Heb nog steeds geen honger ook. Als ik mezelf uiteindelijk tot een boterham met kaas dwing vraag ik me na één hap af wat er mis is. Het is zoooo zououout! Ik eet snel een liga. Een paar uur later probeer ik een boterham met pindakaas. Ook zout! Er is duidelijk nog iets een beetje mis met mij.

Donderdag
Vandaag schrijf ik mijn artikel over de ware. Je leest het straks in vijf minuten uit en ik ben er nu een hele dag mee bezig. Wat een blamage. Als de eindredactie het maar een beetje heel laat. Dat het er nog uitziet alsof het van mij is. Oh, mijn boterhammen smaken weer normaal. Ik ben nu officieel weer beter. Op naar de volgende week.

Uitspraken

Verkering is een soort afspraak tussen een jongen en een meisje om elkaar beter te leren kennen nadat ze tegen elkaar hebben gezegd dat ze verliefd zijn op elkaar. (eo)

Kijk mama, daar is bijna ons huis. Maar wij hoeven nog niet uit te stappen, wij gaan naar Amfterdam. De trein weet wel waar hij heen moet he?! (meisje)

Het leven lacht je toe, lach jij ook naar het leven? (onbekend)

Helaas bestaat er nog geen dagcrème tegen een chagrijnig gezicht. (Hein Pragt)

De Hand

Ik kreeg vandaag een mailtje van buzzer. Of ik geinteresseerd ben in het buzzen van boeken. Ze hadden alvast twee voorbeeldboeken. Een van de twee heet "De hand van de schilder". Het is een cultuurhistorische detective met 'een wat hoger literair gehalte dan een gemiddelde detective'. Maar wiens hand is dit dan?

Ziek

Om 00.09 zaten we in de trein terug. Ik kreeg last van mijn benen en onderrug. Geen spierpijn, maar een andere soort pijn. Erg raar, maar vooral vervelend. Ik wilde heel erg graag zo snel mogelijk naar bed. Maar toen ik eenmaal lag kon ik niet slapen. De nacht was brak, zweterig en vermoeiend. Shit, ik werd ziek. En ja hoor, zaterdagochtend werd ik in alle vroegte wakker, koortsig en wel. Leuk, een weekend ziek zijn in je eentje.

De dagen duren eeuwig, de nachten duren eeuwig, je hebt geen zin om iets te doen, geen puf om iets te doen, maar 24/7 in je bed liggen gaat toch ook een keer vervelen. Gelukkig kwam moeders me zondagavond even ophalen zodat ik even onder de mensen kon zijn en tv kon kijken. Nu is het maandag, ik ben nog wat zwakjes, maar ik ga ervoor dat ik morgen weer kan werken. Drie dagen ziek zijn is genoeg!

ploenk and friends uit eten

We hebben om 19.00 gereserveerd bij 'Van de Kook', een vrijdagavondrestaurant in Amsterdam dat gerund wordt door een aantal geestelijk gehandicapten en hun begeleiders.

I. komt vanuit Eindhoven, A. en K. komen uit Hilversum en ik kom vanuit Amsterdam. A. en K. missen elkaar op het station en terwijl A. gewoon is ingestapt, is K. blijven wachten. De trein waar K. vervolgens instapt rijdt een zwaan aan. Ze heeft geen veertje gezien, maar loopt nu al vertraging op.

Ik sta om half zeven bij de tramhalte. Vanuit de richting die ik op moet komt een tram, en nog één. Maar aan mijn kant blijft het leeg. Nog een tram de andere kant op, en nog één. Ah, ook eentje aan mijn kant! Maar die zoeft langs. Daarna nog een lege die ook gewoon voorbij rijdt. Om vijf voor zeven is er eindelijk een tram die stopt.

Om half acht kom ik aan in het restaurant. Van mijn friends nog geen spoor. Mijn mobi is leeg, dus met de telefoon van het pand bel ik naar A. Ze zijn bijna bij centraal, zegt 'ie. Oei, dat kan dus nog wel even duren. Inderdaad, om kwart over acht stappen ze binnen.

Het eten was heerlijk en het was erg gezellig, maar wat zullen ze wel niet van ons denken!!

Stageweek 3

Maandag
Ik heb slecht geslapen vannacht. En kort. Gelukkig werkt het openbaar vervoer mee. Het is druk en de trein is te klein, maar ik heb een zitplek en we rijden zonder problemen. Na een sprintje kan ik ook meteen de metro in. Voor negen uur ben ik al binnen. Als ik twee trappen heb beklommen ziet de afdeling er erg donker uit. Shit, ik ben de eerste, waar is iedereen? De meneer van de receptie loopt even mee om de deur te openen. Vandaag ben ik 'the man'!

Dinsdag
Ik vroeg me altijd af wie de tests maakte in de tijdschriften die ik las. Ik kwam áltijd uit in de middelste uitslagmogelijkheid. De drie keuzemogelijkheden waren altijd zo overduidelijk in drie categorien te plaatsen. Die tests kon ik toch niet vertrouwen? Hoe kwamen ze er bij om dingen zo over één kam te scheren? Ongeloofwaardig toch? Je begrijpt waar dit heen gaat. ploenk is bezig met een test. 'Wie is jouw celebrity soulmate?'. Vanaf 4 mei in de winkel te koop.

Donderdag
Mijn tweede presentatie in drie weken. Deze keer bij Garnier. Weer een lekker ontbijtje. Daarnaast hadden ze ook een hoop te vertellen deze keer. Wel gaaf, met een echte dermatoloog met Limburgs accent, haha. Lastige keuzes moest ik maken. 'Ik heb honger, er staat een mand bagels voor mijn neus, maar is het niet onbeleefd om te eten terwijl ze aan het vertellen zijn?' Toen we weggingen (om half twaalf) zat ik zo vol dat ik tot vier uur geen eten meer hoefde te zien. Eet smakelijk!

Valentijnsdag

Mensen die zeggen dat valentijnsdag stom is, zijn zelf stom. Wat nou
'stom commercieel geneuzel', 'je kunt elke dag laten zien dat je van
elkaar houdt' en 'ik hou niet van beertjes met hartjes'. Ik ben het
met alledrie de uitspraken eens, maar dat zijn nog geen legale redenen
om valentijnsdag stom te vinden.

Wacht maar, als die mensen toch een keer een kaart krijgen of een
cadeautje, zullen ze zich zeer gevleid voelen en dan maakt het ze geen
kont meer uit op welke dag ze de attentie ontvangen hebben.

Ik vind valentijnsdag niet stom, maar valentijnsdag vindt mij
blijkbaar stom. De postbodes hebben zwaar overgewerkt, maar mijn
brievenbus is nog steeds leeg...

Discodansen

Om acht uur hebben de scoutjes disco. Wij wachten op de bank, met koffie, thee en bier, tot ze klaar zijn. Want dan is het onze beurt. De muziek klinkt gezellig, eigenlijk willen we nu al. Om kwart over tien is het eindelijk zo ver. We kunnen swingen! Om half een ben ik helemaal moe. Op enige andere zaterdag zou mijn avond nu pas beginnen. Hoe hebben we dat zo ver laten komen? Waarom gaan we altijd een hele avond zitten wachten voordat we leuke dingen gaan doen? Waarom is het vaak na middernacht pas 'gezellig' in de uitgaansgelegenheden? Ik stel een vervroegd programma voor. Dan kunnen we op zaterdagnacht allemaal op tijd naar bed, besteden we onze tijd effectiever, blijft het even gezellig en kunnen we maandag weer fris en fruitig aan onze week beginnen. Stem ploenk!

Hoera!

Terwijl ploenk net bij haar moeder wordt gepedicuurd (?) :D, gaat haar telefoon. Ze ziet dat de batterij bijna leeg is en neemt net op tijd het gesprek van een onbekend nummer aan. Als ze de telefoon uitdrukt doet ze een dansje (met haar armen dan, want haar voeten worden dus gepedicuurd), terwijl ze zingt "ploenk heeft een baahaan, ploenk heeft een baahaan".

Stageweek 2

Dinsdag
Eindredactrice: "Ik heb je stuk van Paris Hilton nagekeken. Het was op zich goed geschreven. Leuke dingen heb je ook gevonden. Wel was het veel te lang, ik heb het met ongeveer 300 woorden ingekort. Grammaticaal was het echt prima, maar het mist nog een beetje de 'touch', de schrijfstijl voor de doelgroep. Nouja, ik kan het niet zo heel goed uitleggen, je moet allebei de versies maar even bekijken." Jeetje mineetje, er staat in principe nog dezelfde informatie in, maar het is een compleet ander stuk geworden! Hoezo 'Tekst: ploenk'. Nee, ik heb nog een lange weg te gaan...

Woensdag
Chef: "Kunnen jullie morgen even naar die presentatie, ik heb geen tijd. Doe even de groetjes aan die en die."

Donderdag
Om kwart voor tien komen we aan bij de Hortus, waar de presentatie van L'oreal is. Mét een zomers ontbijt. We krijgen champagne (hips), verse jus, lekkere broodjes en ook nog een frisse fruitsalade. En dat allemaal om een deftig meisje de nieuwe zomerproducten van L'oreal te horen verheerlijken. Naar zo'n presentatie wil ik wel vaker!

Pieken

F: Hoe gaat het?
p: Kan beter.
F: Het leven is niet altijd even leuk.
p: Nee, zeg dat.
F: Pieken en dalen heb je.
p: Ik heb een dal bereikt, even uitrusten voordat ik weer omhoog ga klimmen hoor.
F: Neem genoeg water mee, en pinda's!
p: Zal ik doen. Ik denk dat ik na het weekend vertrek.
F: Goed zo. Misschien duurt het even voor je boven bent, maar dan heb je ook wat: een prachtig uitzicht.
p: Ja, daar kijk ik nu al naar uit, dat uitzicht!
F: Neem een verrekijker mee, dan kan je nog eens terugkijken naar waar je vandaan kwam.
p: Goed idee!
F: En stuur een kaartje als je boven bent.
p: Zal ik doen. En dat er nog maar veel pieken mogen komen.
F: Daar drinken we op!
p: Op naar de pieken!
F: Op de pieken!

Gewoon leuk

Aan het eind van een avond garderobe staan ben ik altijd chagrijnig. Drukte, vervelende mensen, koude wind van buiten, geschreeuw, gedoe. Maar elke week ga ik weer met veel plezier naar het rokerige hok toe dat Tagrijn heet. Waarom? Gewoon omdat het zo leuk is!

De eerste stageweek

Dag 1
"Ga maar wat doen. Ja, ik weet het ook niet zo goed, ga maar kennismaken met het bedrijf. Bekijk de website, probeer de taal in je vingers te krijgen." Ja, de hoofdredacteur heeft het druk. Ik vind het wel fijn, rustig opstarten. Gelukkig krijg ik van de chef al snel een paar taken. Mijn eerste werkdag vliegt voorbij.

Dag 3
"Als je tijd hebt, kun je wel vast beginnen aan een artikel over Paris Hilton. Het moet een spread worden, dat zijn twee pagina's. Gewoon een lekker leesbaar artikel voor de doelgroep, met ook wat grappige weetjes enzo." Ja, ze hebben bij Girlz veel vertrouwen in de stagiaires. We zijn met z'n tweeen echt onderdeel van het team. Voelt goed.

Fuckshitklote

Ik tref het niet echt zeg. Eerst dat gedoe met kijkkez, wat overigens nog steeds gaande is: ik bel en ik bel en ik bel en er komt maar geen antwoord.

En nu ook nog mijn andere poging tot een vast bijbaantje op vrijdag. De pipo zou uiterlijk gisteren laten weten of ik mocht komen. Bel ik vandaag, is 'ie in bespreking. Mailt 'ie me later terug: "De wereld ziet er iedere dag anders uit. Een belangrijke klant van ons is weg en dat scheelt dat we zelf meer tijd beschikbaar hebben momenteel. Helaas voor jou valt de bijbaan voor 1 dag in de week hiermee weg. Ik was anders zeer van plan te vragen of je bij ons wilde komen werken."

Ja, heel fijn dat je dat anders zeer van plan zou zijn geweest, maar daar heb ik nu niks aan! Ik had er heel erg zin in en nu kan ik weer opnieuw beginnen met zoeken. Met mijn stage ben ik goed terechtgekomen, maar voor een bijbaantje ben ik zeker niet in de wieg gelegd...