Jammerr

Wat een prachtige zondag was dat. Helaas heb ik er maar voor de helft van kunnen genieten, want de hele ochtend lag ik in mijn bed.

Niet dat het heel veel hielp, want ik bleef moe. De hele middag was ik aan het gapen, en ik wilde eigenlijk liever in een hangmat in de zon liggen, dan sportief een wandeling gaan maken.

Hoe komt dat toch? Dat je na zo'n véél te lange dag en een verschoven nacht, de korte dag daaropvolgend toch zo luiiii bent?

Heerlijk hoor, maar helaas had ik geen hangmat, en trouwens ook geen zonnetje op mijn balkon. Dus heb ik toch maar de wandeling gemaakt. Ook leuk.

Hoe oneerlijk?!

Na acht uur werken sta ik om 05.30 met moeie oogjes de laatste hangertjes op hun plek te hangen. Over een half uur zijn de barmensen pas klaar met hun negen-urige werknacht. De avondcoördinator staat het geld te tellen en gaat waarschijnlijk na een nacht van tien uur werken pas naar huis. Als ik mijn jas aantrek hoor ik gerinkel op de toonbank. De portiers legen hun zakken. Ze staan de hele avond uit hun neus te vreten en mij te irriteren met flauwe grappen, maar halen bakken met geld binnen. En wij? Wij hebben per persoon tachtig cent verdiend.

Moelek

Vandaag tentamen gemaakt: "Het nieuwe informatierecht". Gelukkig was ik voorbereid door twee oefententamens. Wat een strikvragen maakt die Christiaan Alberdingk Thijm. Zonder speciale lees-om-de-strikjes-heen-
voorbereiding, had ik een 5.5. Dat moet nu dus minstens een puntje hoger zijn. Plies?

Een begin of een einde?

Na een sollicitatie met proefrecensie, mocht ik het komen proberen: recenseren bij 8weekly. Inmiddels staat mijn recensie online. Nu nog even afwachten of ik mag blijven.

Kroesen

Vriend heeft een auto gekocht. Jippie handig!
(Nooit meer taart bakken!)
En het is een... rompompompom.... rode! (Nissssan)

Pas herfst

In de zomer sta ik vrolijk op als Vriend de deur uitgaat. Half negen of negen uur. Dat voelt dan laat. De zon schijnt, het voelt gezellig en het leven is mooi. In de winter gaat dat anders, dan voelt half negen of negen uur als half zeven in de zomer. Maar dan eigenlijk nog erger. Neem vanmorgen. Ik werd uit een diepe slaap gerukt, het was donker, de lucht was grijs, het regende. Daarnaast had ik niet eens een keus, ik móest zelfs mijn bed uit. Het fijne 'buiten-regent-het-en-ik-zit-lekker-binnen'-
gevoel dat ik altijd krijg, was in geen velden of wegen te bekennen. En het is nog geen eens winter, het is herfst! Maar gelukkig gaat het in periode 2 allemaal anders zijn. Niet meer om 6.30 opstaan, maar om 16.30 pas op school hoeven zijn. Een rustig begin van de winter.

Alternatief?

Amaretto drinken op zondagavond is een beetje raar, en ook ongewenst. Dus heb ik de hele avond koude voeten gehad (de hele dag ook al). Ik ben op zoek naar alternatieven.

Wist je dat...

...Je ijskoude voeten lekker warm worden van amaretto drinken?

Getverr

Het is donker en het regent, maar ik moet die vuilniszak kwijt. In plaats van naar de grote container te gaan die rechts van de flat staat, besluit ik om de kleine container links te proberen. Ik moet nu eenmaal toch die kant op, en het regent, dus waarom zou ik moeilijk doen als het ook makkelijk kan.

Maar waar ik bang voor was, is waar. De auto's staan weer eens zo dicht langs de container dat ik eigenlijk om moet lopen om bij het opstapje te komen. Daar heb ik geen zin in. Gelukkig heb ik lange armen, dus het lukt me om de vuilniszak van de voorkant in de container te slingeren.

Ik stap weer op m'n fiets, het begint harder te regenen. Als ik iemand inhaal glijdt mijn voet van mijn trapper af. Sjonge, zó hard regent het nu toch ook weer niet? Later gebeurt het nog een keer. Als ik onder een lantaarnpaal voor het stoplicht sta, zie ik dat het inderdaad de regen niet was. Getverr! Hondenstront aan mijn schoen.

Ja hoor, stelletje eikels. De plek voor de container is duidelijk een hondenschijtplek. Vanaf nu ga ik opletten wie zijn hond daar laat schijten en waar die persoon woont. Dan zet ik in het vervolg mijn vuilniszak voor die deur. Puh.

Volgende keer zandkoekjes

Bakboek cadeau (oorzaak) + jarige vriend (reden) + bedankt-voor-lenen-auto (reden) + vakantie (voorwaarde) =
taart bakken.

Helaas blijkt de vrije tijd een beetje tegen te vallen, maar de autoleners zijn al uitgenodigd en de ingrediënten zijn al in huis. Dus: actie!

Als ik bijna aan het einde van het recept ben, denk ik ineens: "Hé, waar heb ik dat dan voor nodig?" Heb je zó'n dik boek, presteer je het nog een recept uit te kiezen dat verkeerd is. Ik ben boos op het boek.

Ik ben sowieso al de hele tijd bang dat mijn taart gaat mislukken, want er moet weer iets gebeuren met ei kloppen, en er staat niet bij hoe lang er dan geklopt moet worden. Mijn mousse ziet er niet uit als mousse.

Volgens mij hou ik helemaal niet van koken.

Niet doen

Ik zit in de kappersstoel, een beetje bang. De vrouw begint te knippen. Ze heeft een rode bril en kortgeknipt haar, het is geverfd. Ik let even niet op en ineens zit mijn scheiding links en heb ik rechts een bobline kapsel. Links is mijn haar nog lang. Waarom heeft ze dat nu zomaar zo kort geknipt? Ik denk er even over na en kijk de andere kant op. Plotseling is mijn haar links ook kort en is de bobline compleet. Ik schrik. Toch is het niet verkeerd. Mijn haar zit niet in mijn gezicht en die korte springerige pony is best hip. Dan wordt ik wakker, het was maar een droom.

Maar die vrouw! Het was een kruising tussen de eigenaresse van het restaurant waar we gisteren waren en de vrouw die naast ons zat met haar gevolg. Beiden waren ze verschrikkelijk. De eigenaresse lachte, maar ze meende het niet, haar grapjes waren stom. De vrouw naast ons zeurde en praatte afwisselend Frans en Nederlands, heel chique natuurlijk. Ze hadden allebei kortgeknipt haar. De ene werd grijs, de ander had duidelijk het haar geverfd. De grijze Française had een rode bril.

Het is overduidelijk, mijn droom probeerde mij niet te vertellen dat ik naar de kapper moet, maar dat het restaurant écht zo verschrikkelijk was als ik het vond. Dus: ga nooit eten bij de Jonge Haan, want je krijgt er nachtmerries van.

Vakantie, hoezo?

Ja, we hebben geen colleges, maar dat zegt niks. Vandaag heb ik de hele dag op school gezeten voor ons tijdschriftenproject. Omdat we ons niet-functionerende groepsgenootje uit de groep hebben gebonjourd heb ik haar taak overgenomen: de vormgeving van de helft van het blad. Omdat ze nog vrij weinig (lees: niets nuttigs) had uitgevoerd, heb ik er al vele uren extra opzitten. Eerst is het nog leuk: aanklooien met Indesign, beseffen dat het best aardig gaat en dat het goed opschiet. Maar nu heb ik het wel gehad. Al die extra dingen die bij het hele project komen kijken... Als ik kijk naar het aantal studiepunten waar we voor werken, is dit een aardig ondergewaardeerd project. Ik ben het zat. Wanneer begint het volgende kwartaal?

Buzzz

In augustus vertelde ik er al over: buzzen. Inmiddels is gebleken dat het een goed concept is. Er zijn een beetje weinig acties, maar iedereen is enthousiast. Ik ben ook een perfecte buzzer, want ik heb het fenomeen buzzer gebuzzt en daardoor is mijn vriend I. ook lid geworden.

Terwijl ik een duffe cd thuisgestuurd kreeg, heeft hij het supergrappige spel cameleon gescoord. Vanavond heb ik het verschillende keren gespeeld op de legendarische Paulus-spelletjesavond en ik kan zeggen: Ja, het is leuk!

Kom nu maar op met de volgende actie!

moemoemoe

Gisteren na ons leuke weekendje weg moest ik helaas nog wel werken in de Tagrijn. In het begin ging het nog wel, het was niet echt druk en ik had leuke collega's. Maar op den duur werd ik toch wel moe. En steeds meer moe, en meer, en meer. Op een gegeven moment was ik echt niks meer waard, ik hing maar een beetje over de toonbank. Verschrikkelijk. Om vier uur kukelde ik mijn bed in, ik viel als een blok in slaap. Ik heb tot twaalf uur geslapen, maar echt geholpen heeft het niet. Ik ben nog steeds moe...

Controversy

En omdat Vriend jarig was, kreeg hij van mij een verrassing.

Op de dag dat we onze verjaardag vierden kreeg hij de uitnodiging, dus al meer dan een week vroeg ik om de haverklap: "En, heb je er al zin in?" Vriend had nergens zin in, want hij houdt niet van verrassingen. Ik des te meer.

Klokslag 15.00 stapten we in de auto. Ik moest rijden, want 14 oktober is ook de dag dat mijn rijbewijs zijn verjaardag viert. Dat betekende wel dat Vriend de route moest lezen, maar gelukkig viel er uit de beschrijving niets op te maken.

Toen we in het boerendorpje rondreden, op zoek naar de plaats van bestemming, vertelde ik dat we moesten letten op de naam controversy. "Dat klinkt wel eng, het is toch niet eng?"

Het was niet eng (behalve de hond), het was ontzettend leuk!

Hoera!

Vriend is vandaag jarig, hoera, hoera!

Domme koe, verlepte aardbei

Wow, gewoon nog een keer de held zijn. Een veel grotere nog, eigenlijk.

Er werd aangebeld en een jonge jongen en een wat oudere jongedame stonden voor de deur. Hij was degene waar het allemaal om ging, en zij was degene die 'mee kwam kijken'. Kijken deed ze inderdaad wel, maar daar bleef het dan ook bij, haar mond hield ze dicht. Hij heette Mark de Jong, hij praatte honderduit en hij kwam mijn stroom en gas goedkoper maken. Hij hield een heel verhaal en deed het voorkomen alsof dit een routineding was en dat hij al stapels formuliertjes in zijn tas had. Als ik het formulier zou invullen zou ik namelijk informatie krijgen over Oxxio, het bedrijf dat mijn gas en stroom goedkoper zou maken. Toen ging de telefoon. Terwijl ik het telefoongesprek hield, las ik het stukje onderaan, en daar stond toch echt dat dit een contract was waarmee ik een overeenkomst aan zou gaan voor de levering van gas en stroom. Ik stelde nog wat vragen en het zeurderige gevoel in mijn hoofd werd steeds groter, maar omdat ik te mieterig was, durfde ik het geheel niet af te blazen en dus gingen de twee met het contract de deur uit. Ik had immers toch een opzegtermijn, dus er kon niets echt fout gaan. Nieuwsgierig als ik was, besloot ik om even op internet te kijken. Daar waren de klachten niet van de lucht. De consumentenbond bemoeide zich ermee en Oxxio had pas een boete van 220.000 euro gehad. Op fora beklaagden mensen zich erover dat het opzeggen maar niet lukte. De schrik sloeg me om het hart. Ik kon weer logisch denken. Hoewel... eigenlijk handelde ik vrij instinctmatig en zonder er al te veel bij na te denken. Ik pakte mijn huissleutels en ging naar beneden. Daar heb ik ze met een bonkend hart opgewacht en mijn formulier teruggevraagd. Ze probeerden me nog om te praten, maar ik hield stand.

Ja, ik ben een held ja, maar ook wel een ontzettend domme koe.

Hero

I'm a master in disguise! Ploenk, een ware InDesignheld! Wordt vervolgd.

Een uiterst hypothetische vraag

Er is een kapotte bovenleiding tussen je woonplaats en je studieplaats, dus rijden er geen treinen op dat traject. Je moet omreizen via een andere plaats, maar ook op dat traject vallen treinen uit, blijkbaar vanwege diezelfde kapotte bovenleiding. Voordat je in de trein zit ben je dus al een half uur verder, en ook de reis zelf duurt minstens twee keer zo lang. Je komt sowieso te laat voor je afspraak. Zonder garantie dat die bovenleiding weer gemaakt is als je aan je terugreis begint. Wat zou je doen? A. Verder reizen, de eerste afspraak missen en een middag op school zitten zonder dat je van tevoren weet of het een nuttige middag zal zijn, of B. Omkeren naar huis maar wél de volgende dag om 8.30 weer op school zijn in plaats van een vrije dag te hebben. Nou?

Nee bedankt

"Ik heb hier bijbelse lectuur bij de hand, ik weet niet of u interesse heeft?" "Nee", *klik*.

Soms is het wel erg handig om in een flat te wonen.

Tv update

Zoals hier te lezen is, was ik aan het begin van het nieuwe televisieseizoen van plan om vanalles te gaan volgen. De lijst is nog steeds noemenswaardig, maar al iets minder lang: maandag Expeditie Robinson, dinsdag Desperate Housewives en Gilmore Girls, vrijdag Lost en zondag Joan of Arcadia.

Nieuww

Ploenk heeft een nieuwe bril. Eindelijk!

De nieuwe heeft duidelijk nog wél een laagje ontspiegeling (en niet dat laagje met krasjes. Wow, ik zie met dezelfde sterkte drie keer zo goed!)

Afzetterij en onzin

Ik was even vergeten hoe nutteloos de studiebeurs ook alweer is... En het blijkt tegenwoordig nog veel nuttelozer te zijn... Waar je vroeger met tassen vol folders thuiskwam en meteen verschillende stapeltjes (1. leuk 2. misschien wel oké 3. meteen de prullenbak in) kon maken, wordt nu te pas en te onpas je 'badge' gescand bij onpersoonlijke baliestands en kom je met zeven euro minder in je portemonnee (ja, entree betalen voor een reclamebeurs!) weer thuis. Verbouwereerd en verdrietig. Je ging er heen met het idee dat je aan het einde van de dag zou weten wat je over een jaar zou gaan studeren, maar je komt thuis en je weet helemaal niets.

Nog meer fun

Gister in de les kreeg ik de tip om eens op de weblog van Georgina Verbaan te kijken. Het schijnt de eerste weblog te zijn (geweest) waar geld mee verdiend wordt. Ik zeg: oogdruppels van de kat, mwoehahahaaa! Maar ik geef de lerares gelijk: ze schrijft best leuk.

Had fun

Ik heb een ontzettend druk weekend gehad, maar ook wel een hele gezellige zondag. Nu is het feest helaas weer voorbij.