Domme koe, verlepte aardbei

Wow, gewoon nog een keer de held zijn. Een veel grotere nog, eigenlijk.

Er werd aangebeld en een jonge jongen en een wat oudere jongedame stonden voor de deur. Hij was degene waar het allemaal om ging, en zij was degene die 'mee kwam kijken'. Kijken deed ze inderdaad wel, maar daar bleef het dan ook bij, haar mond hield ze dicht. Hij heette Mark de Jong, hij praatte honderduit en hij kwam mijn stroom en gas goedkoper maken. Hij hield een heel verhaal en deed het voorkomen alsof dit een routineding was en dat hij al stapels formuliertjes in zijn tas had. Als ik het formulier zou invullen zou ik namelijk informatie krijgen over Oxxio, het bedrijf dat mijn gas en stroom goedkoper zou maken. Toen ging de telefoon. Terwijl ik het telefoongesprek hield, las ik het stukje onderaan, en daar stond toch echt dat dit een contract was waarmee ik een overeenkomst aan zou gaan voor de levering van gas en stroom. Ik stelde nog wat vragen en het zeurderige gevoel in mijn hoofd werd steeds groter, maar omdat ik te mieterig was, durfde ik het geheel niet af te blazen en dus gingen de twee met het contract de deur uit. Ik had immers toch een opzegtermijn, dus er kon niets echt fout gaan. Nieuwsgierig als ik was, besloot ik om even op internet te kijken. Daar waren de klachten niet van de lucht. De consumentenbond bemoeide zich ermee en Oxxio had pas een boete van 220.000 euro gehad. Op fora beklaagden mensen zich erover dat het opzeggen maar niet lukte. De schrik sloeg me om het hart. Ik kon weer logisch denken. Hoewel... eigenlijk handelde ik vrij instinctmatig en zonder er al te veel bij na te denken. Ik pakte mijn huissleutels en ging naar beneden. Daar heb ik ze met een bonkend hart opgewacht en mijn formulier teruggevraagd. Ze probeerden me nog om te praten, maar ik hield stand.

Ja, ik ben een held ja, maar ook wel een ontzettend domme koe.