REIS - Dag 10

Vandaag op het menu: een goede mix van cultuur, religie en moderniteit. Dit alles overgoten met een sausje van herkenning. Het recept is eenvoudig: "Gooi alle ingrediënten door elkaar en roer dit tot een gladde massa". Helaas, wij blijken geen goede koks. Ons gerecht is een beetje mislukt. Toch niet goed genoeg geroerd denk ik. Of missen we gewoon een ingrediënt.

Hoofdgerecht

Cultuur - St. Vituskathedraal poging 2

We willen toch echt die kerkers in. Nu zullen ze zéker open zijn!

Vanaf de andere kant komen we Hradcany binnen, door een grote toegangspoort. Dit is veel echter. Ik heb nu echt het idee binnen in een grote burcht te zijn. Zeker als we ook nog eens een valkenier met een rijtje roofvogels zien. Helemaal in mijn nopjes loop ik het grote plein op. Dan krijg ik de schrik van mijn leven. Argh, er zijn meer mensen op de hoogte van het feit dat de kerk 's morgens open is. EEN RIJ! Er staat een he-le lan-ge rij. We maken meteen rechtsomkeert. Jammer maar helaas, geen skeletten voor ons.

Religie - Altneus Synagoge en joodse begraafplaats

In mijn Praagboekje (stom ding) staat een mooi stuk over deze joodse monumenten. Het lijkt me erg interessant. De synagoge heeft een mooie legende en de begraafplaats schijnt erg indrukwekkend te zijn. Maar mijn interesse heeft zijn grenzen. Ik ben niet van plan om zeventien euro te betalen voor een paar oude gebouwen en een verlepte begraafplaats. Nu zal ik waarschijnlijk wel nooit weten of het stiekem niet prachtig mooi is, dat is jammer, maar ik vind het gewoon erg veel geld. [1 bier 25 kronen, 1 jodencomplex 500 kronen. 1 bier 1 euro 75, 1 jodencomplex 35 euro]

Moderniteit - Dancing Palace

Op de gratis backpackersplattegrond van het hostel staat een leuk gevormd gebouw met de naam 'Dancing Palace'. Klinkt wel goed hè? Het klinkt swingend, kleurig. Maar nee. Het is grijs, glas en saai, en er zit gewoon een bank in. Het is gratis, dat wel, maar het valt tegen.

Sausje - Karluv Most

Vriend wil foto's maken van de brug en Vriend wil de toren in om van bovenaf foto's te maken van de brug, want op onze eerste brugdag had hij geen camera bij zich. Ik ben al behoorlijk stad-moe, ook wandel-moe, maar vooral trap-moe. En natuurlijk ga ik mee. 247 treden wentelen we naar boven. Daar doe ik mijn Chineesinterpretatie. (We zijn wel drie keer dezelfde Chinese gast tegengekomen die een erg aparte manier had van op de foto gaan. Het moest er een keer van komen dat ik hem nadeed. Maar dan natuurlijk wel op een veilige plek zonder andere mensen. Ik hoop niet dat ik van beneden af ook gefilmd ben). Uiteraard was het uitzicht best wel mooi.

Oke, vooruit:


Nagerecht

Na ons diner lopen we een rondje om het eten te laten zakken. We willen een ijsje kopen. We staan al in de rij als Vriend zegt: "Ik moet eerst de cola uit mijn buik weg laten lopen, anders kan ik niet van mijn ijsje genieten." Na een rondje park en twee we-zijn-net-gesloten-ik-draai-nu-de-deur-op-slot-wc's, is het ijssalonnetje ook net dicht. Argh! Na een mislukt hoofdgerecht hoort het nagerecht perfect te zijn! Gelukkig hebben we nog een tweede nagerecht-gang: een bioscoop!

Jajajaja! Wij zijn naar de bios geweest! Supergroot, supermooi, maar ook: superleeg! We zijn de enigen bezoekers in deze prachtige zaal met houten klapstoeltjes. Dat geeft een voorstukje van een griezelfilm toch een hele andere dimensie! Maar besef: De film (Sahara) is nog geen week uit, we zijn nog geen acht euro kwijt voor twee kaartjes en er is niemand anders te bekennen. Ik kan je vertellen: In die stomme synagoge komt geen enkele Tsjech, als ze dit al niet kunnen betalen.