REIS - Dag 4

Schwierig

We hebben een rustige dag voor ogen; een klein rondje lopen in de omgeving, een beetje lezen, en gaan wassen, want met dit warme weer verbruiken we onze shirts alsof het niets is. We worden echter overgehaald om mee te gaan klettersteigen (wat volgens mijn eigen vrije vertaling net zoveel betekent als 'klimmenklimmen', maar waarmee bedoeld wordt dat we, gezekerd aan een staalkabel, een rots gaan trotseren).

We worden in de jeep geladen en vliegen over de weg al zaten we in een achtbaan. Net over de grens, in Duitsland, zit een mooie klettersteigbaan die we vrij kunnen gebruiken. Mijn paspoort heb ik vandaag niet nodig, want we gaan lopend over de grens, midden in het bos. Er staat een paaltje. Aan de ene kant: C. Aan de andere kant: D. En in de trein komen ze met pistolen, tsk.

We komen bij een hele grote hoop hele grote stenen. Dit is de rots waar we moeten zijn. 'Schwierig', zegt het bordje. Oei. Aan onze klimgordel zitten twee karabiners. We gaan onszelf zekeren aan de staalkabel. Het is gaaf! Lastig soms, maar heel leuk! Op de top ligt een logboek. Iedereen kan hier zijn naam inzetten. Is 'ie vol, dan komt er een nieuwe, en gaat de oude een bibliotheek in. Mijn naam wordt voor eeuwig bewaard, joechei!

Aan de andere kant van de rots staat een eetcafé, daar drinken we wat. We besluiten om ook terug te gaan over de rots. Het is nu voornamelijk afdalen, dat gaat een stuk sneller. We zitten allemaal onder de schrammen aan het eind, maar het was het waard. Het was super!

Andere avondvulling

Gisteren zijn we er op geattendeerd dat we een stukje verderop, op een heuveltop, heel mooi de zonsondergang kunnen bekijken. Dat gaan we vandaag doen. De zon staat eerst nog relatief hoog en is felgeel. Dan zakt hij achter een wolkenrij. We denken verbaasd dat het al voorbij is, maar dan zakt hij onder de wolken door. Felrood komt hij naar beneden. Aan het eind is het een kwestie van seconden voordat hij achter de horizon verdwijnt. Tof om dit ook eens mee te maken, dit had ik nog nooit gezien.

De rest van de avond blijven de spelletjes ook in de backpacks: we gaan film kijken. Jaja, er is een heuse 'kino', bestaande uit een oude televisie, een dvd-speler en een stapel dvd's. We kijken 'Changing Lanes'. Bijna aan het eind van de film willen we nog wat te drinken halen. Het 'restaurace' is echter dicht. Dat is het ergste niet. Maar dat onze kamersleutel daar nog aan het bord hangt, dat is wel jammer. Natuurlijk komt het wel weer goed en weten we nu ook meteen zeker dat Johanna, de 'serveerster', romantisch is gaan zwemmen met Ivo. Genoeg gespreksstof voor de rest van de week!