Lekker lui

Ik vind dat ik van de langverwachte warmte moet genieten. Ik vind dat ik niet langer mag slapen. Ik vind dat ik niet binnen mag zitten. Ik vind dat ik moet genieten. Maar ik ben niet van plan om midden in de zon te gaan zitten. Ik besluit het nuttige met het aangename te verenigen. Ik fiets naar de bibliotheek om mijn boeken terug te brengen. Dan doe ik iets wat ik een tijdje geleden al had moeten doen en kan ik van de warmte genieten zonder me een bakbanaan te voelen. Bij de bibliotheek beslis ik dat het goed is om nog een stuk verder te fietsen. Ik ben er klaar voor, ik heb een appel bij me en een fles water. Zo fiets ik door de stad en door de bossen naar Bussum. Daar MOET ik gewoon een milkshake halen bij de Mac. Ik zit buiten op een bankje, in de schaduw uiteraard, en probeer te genieten. Het lukt niet echt, want alleen is maar alleen. Dus begin ik aan mijn terugtocht. Dan bedenk ik me ineens dat ik vergeten ben om eten te halen en natuuurlijk krijg ik ineens een onstuitbare trek in mozarellakaas. Jammer genoeg verkopen de drie benzinestations waar ik langs ga die niet. Als ik later met een pijnlijke kont in de tuinstoel zit met een boek, ben ik trots op mijn sportieve uitspatting, maar ik besef me maar al te goed dat een beetje luieren meer aan mij besteed is.