(On)gezond

Ik was gisteren heel serieus van plan om vandaag heel hard en heel lang een heel ver stuk te gaan lopen. Ik had zelfs R. al een sms gestuurd met de vraag of hij meewilde. Nadat ik op 'send' gedrukt had, begon ik al te twijfelen. Had ik wel zin? Ging het niet stormen? En wilde ik niet al tijdenlang ongegeneerd uitslapen? Ik was bijna opgelucht toen R. antwoordde dat hij niet kon. Ook wel een beetje boos op mezelf weer, dat ik zo dacht, maar toch voornamelijk opgelucht. Ik sprak met mezelf af dat ik geen wekker zou zetten. Eindelijk eens een keer niet. Ook niet op een tijdstip ver in de morgen, zodat ik wel tien uur zou kunnen slapen. Nee, gewoon helemaal niet. Na negen uur slapen werd ik wakker, ging ik naar de wc en vervolgens weer in bed liggen. Twee uur later werd ik weer wakker. Ik besloot dat ik niet meer ging slapen, maar alleen nog even lekker van mijn bedje ging genieten. Twee uur later werd ik weer wakker. Eerlijk gezegd had ik nog best even kunnen blijven liggen, maar ergens in mijn achterhoofd fluisterde een stemmetje dat het meer dan genoeg was geweest. En dat stemmetje had natuurlijk errug gelijk. Dertien uur in je bed liggen, zomaar. Ongehoord! Gelukkig krijg ik aankomend weekend nog genoeg lichaamsbeweging. Dansen in de disco. Zeer gezond!