Oma

Ik heb nog maar één grootouder: omaatje. De moeder van mijn moeder. De rest van mijn grootouders is al jaren geleden gestorven. Ik ken ze alleen nog maar van de foto's die ter nagedachtenis bij m'n moeder thuis hangen.

Omaatje is eigenlijk altijd mijn enige echte oma geweest. Bij haar ging ik logeren en van haar kreeg ik cadeautjes.

Toen ik ouder werd hebben we haar uit de rokken en in de broeken gepraat. Aan haar gehairsprayde lokken mogen we niet zitten, maar mijn oma is hip. "Ik heb morgen examen voor mijn scootmobiel, hihi!" Ze wist laatst zelfs te vertellen dat ze met haar bingoclubje die ze altijd taxiet in haar rode automaat Opel, tegen een rotonde op was gereden: "Ze raakten allemaal in paniek, maar ik bleef kalm natuurlijk, ik zei 'ah joh, dat regel ik wel even', en toen..."

Dat is mijn verhaal, mijn oma. Vriend had tot voor kort nog al z'n grootouders. Vier maanden geleden is zijn opa van zijn vaders kant overleden, en toen ik op vakantie was in de Ardennen kreeg ik het bericht dat zijn oma er ook niet meer was. Vandaag was haar crematie. Het was mooi. Ik moest aan mijn overleden grootouders denken, en aan omaatje. Ik hoop dat zij het nog even blijft doen. Ga voortaan maar met de scootmobiel naar bingo oma, en laat die bange dametjes de bus maar pakken!