Raar weer

Veel te vroeg worden we onze tenten uitgebrand. Moeder wat is het heet. Op mijn slippers en in m'n korte broek ga ik mee naar de supermarkt voor een tweede poging wat voedsel in het kampement te krijgen. Onderweg begint het te miezeren en op de terugweg regent het pijpestelen. Bergschoenen worden weer aangetrokken en truien worden uit de backpacks opgediept. Dit is raar. Bijna twee uur regent het keihard en non-stop. Over een klein uurtje komen de kinders al met een grote bus en het werk ligt al even plat, dus we knijpen hem een beetje. Maar dan breekt de zon weer door en binnen vijf minuten is het weer donders heet. Na een dotje zonnebrand zetten we de rest van de tenten op en kunnen de kinders hun intrek nemen in hun onderkomen voor deze week. Als we 's avonds met de explo's in Durbuy op het terras zitten, begint het dreigend te waaien, en als we teruglopen worden we bijgelicht door flitsen. Terug in het kampje begint het weer te regenen. Bijgestaan door een heftig onweer. Ik vind het wel leuk. Met de herrie van dit natuurgeweld boven mijn hoofd val ik glimlachend in slaap.