In dubio

's Morgens als ik wakker wordt denk ik:"oh, had ik maar m'n hele leven vakantie". Ik lig dan lekker soezerig in m'n warme bedje en ik heb helemaal geen zin om op te staan. Natuurlijk sta ik op, want ik heb dingen te doen. Een stuk schrijven voor Lahva, een autorijles of gewoon simpelweg de dag beginnen. Maar dan wordt het middag. Ik heb de ochtend doorgebracht op de computer, alles uitgezocht wat ik wilde uitzoeken en geluncht. En dan? Dan bestaat mijn middag vooral op het wachten op de avond. Dat ik kan koken, dat mijn lief thuiskomt, dat ik, bijvoorbeeld, oeh, televisie kan kijken. Als je niets te doen hebt wordt zo'n zomervakantie op een gegeven moment behoorlijk saai.

Dus, elke middag denk ik: "oh, begon school maar. Ik weet wel dat ik weer veel te klagen zal hebben over dat zooitje ongeregeld en het vele leerwerk, maar dan dóé ik tenminste iets".

Maar ja, na elke middag komt weer een ochtend zeg maar.