Oud geschrijf [2]

Bij het opschonen van mijn mail kwam ik de onderstaande tekst tegen.
Het is een mailtje naar Vriend op 1 maart 2002.
Ik woonde nog bij m'n moeder en zat in m'n jaartje ergotherapie.

Hier een ongezongen klaagzang, zonder onderliggende frustratie, genaamd;

"Toen jij nog in bed lag"

Vanmorgen, 1 maart, de wekker ging, het was vijf voor half zeven. Ik was meteen wakker, met een onderliggende, ondertussen vergeten droom nog ronddolend in mijn hoofd. Snel, eruit. Onder de douche. Snel, er onder vandaan, kwart voor zeven, aankleden, haar kammen, schoenen aan, naar beneden. Zeven uur, briefje op tafel; "sorry, geen brood meer, haal ik zo". Hm, tja, maar als jij je bed uitkomt, moet ik al in de trein zitten. Naar boven, geld halen, jas aan, bril vergeten, naar de bakker! Vijf over zeven, thee zetten, brood smeren, thee drinken, boterhammen naar binnen werken, limonade m'n tas in. Kwart over zeven, tanden poetsen, fiets uit de schuur, naar het station. Vijf voor half acht, de trein staat er al, hm, die komt altijd op tijd, of te laat, wat gaat hier mis. Half acht, ik zit in de trein, omroepbericht, "we kunnen niet vertrekken". Kwart voor acht, "we kunnen gaan". Na het volgende station weer stilstand, "de trein voor ons moet eerst verder", "de trein die van de andere kant komt moet eerst langs". Vijf voor half negen, station Duivendrecht, metro in. Tien over half negen, de les in, laatste twee stoelen, zonder tafel, bemachtigd, "kom maar op met je waarneming, primaire cortex, eenzijdige laesies, sensibele neuronen, hemi-anopsie en neglect, ik ben wakker!!!"