De berg af

Zes uur. De wekker gaat. Aankleden, spullen bij elkaar zoeken en ontbijten met eieren met ham.

Half acht. Regenjassen aan, benodigde spullen in de rugzak en gaan.

Kwart voor negen. We zijn een heel stuk gestegen. Overal sneeuw en wind. We stoppen om wat te eten. Maar we blijven staan. Te lang. Klappertandend staan we als pinguïns bij elkaar. Leo wil even wachten om te kijken of de mist wegtrekt want het is te gevaarlijk om nu door te gaan. Koud tot op het bot lopen we nog even omhoog naar het wegwijsbordje om vervolgens weer terug te keren naar de hut.

Half elf. Pannenkoeken en kruidenthee!

Half twaalf. We gaan weer naar beneden. In het begin lijkt het makkelijker dan omhoog, maar ik ben het al snel strontzat. Mijn kuiten doen pijn. Ik heb genoeg gelopen. Maar we zijn er nog lang niet.

Drie uur. Eindelijk, beneden.

Vier uur. Een warme douche!

Het was leuk, grensverleggend en interessant, maar volgens mij ben ik niet gemaakt voor bergbeklimmingen, haha!