Echt Amsterdam

"Ik studeer in Amsterdam." Yeah, right. Ik stap van de trein op Duivendrecht in de metro naar de hogeschool. Daar stap ik het station uit en na drie stappen de school weer in. Dus wat nou studeren in Amsterdam? Het gebouw staat in Amsterdam ja, maar daar is ook alles mee gezegd. Het echte Amsterdam is niet waar de school staat, het echte Amsterdam is ergens anders. Dat ervoer ik gisterenavond.

Ik ging naar een feestje van een oud-klasgenote. Toen ik met de trein naar station Amsterdam Centraal ging, had ik al een ander gevoel. Eerst rijd je wel langs dezelfde weilanden, maar al snel zie je de grote pakhuizen in plaats van de kleine flatjes die je vlak voor station Duivendracht tegenkomt.

Op het station aangekomen ontwijk ik drentelende vrouwen, toeristen en vieze mannetjes. Bij de bushalte komt er een Hare Krishna is zijn oranje doek naar me toe gezongen met een verfomfaaid boek. In de bus staan een lelijke man met een te korte broek en een lelijke vrouw in een hoertjesoutfit met elkaar te praten. Volgens mij zijn het zwervers, maar ze stinken niet.

Op de terugweg lopen er twee luidruchtige mannen voor me de stationshal binnen. Ze pst'en naar alle voorbijsjeesende vrouwen, die net doen alsof ze doof zijn. Bij de kaartcontrole lopen de mannen gewoon door. De ene is al kilometers verder, de ander laat op onleesbare afstand nog een kaartje zien.

Shit, ze lopen naar mijn perron. Alsof ik nog niet genoeg van het 'echte Amsterdam' gezien heb, gaat er ook nog een stukje met me mee.

De containerwoningen waar het feestje was.