Ohja

We gingen natuurlijk niet zomaar een rondje over de wallen lopen. We waren namelijk uit eten geweest bij de Indiër.

Op het Damrak moet je goed opletten, je loopt er bijna voorbij. Op nummer 56 zit namelijk een smal gangetje met neonverlichting en daar moet je in. Aan het eind van het gangetje kan je kiezen tussen een sauna en de Indiër. We waren eigenlijk van plan om naar de sauna te gaan, maar de honger gebood ons om toch maar te gaan restaureren.

Enniewee, we komen binnen en het is helemaal verlaten (Ja, A., zes uur is ook te vroeg om uit eten te gaan...) (Ben ik het trouwens eigenlijk nog steeds niet mee eens). Oei, denk ik, hadden we niet toch beter naar de sauna kunnen gaan? De serveerster komt meteen naar ons toe en probeert ons mangolassie en Indisch bier aan te smeren. (Dat lukt ook nog, gedeeltelijk.)

Als we op ons voorgerecht wachten komt er een megaman binnen. Hij heeft halflang wit haar en een harde stem: "Zelfde als elke week alsjeblief". Al snel vertrekt hij met een volle maag en een doggybag weer naar buiten: "Goedenavond, tot volgende week".

Als wij ook met een volle maag (met daarin ook nog ijs/pudding en koffie/thee van het huis) naar buiten lopen, zit de zaak inmiddels vol. Vol met indiers. Geen blank huidje meer te zien. Ja, hier hebben we zeker goed aan gedaan. Het eten was erg lekker en het was ontzettend gezellig.

"De avond is nog niet voorbij, wat zullen we gaan doen?"